Wiedza
Nasze certyfikaty i normy – gwarancja jakości i bezpieczeństwa
EN ISO 13688:2013/A1:2021 – Ogólne wymagania dla odzieży ochronnej
Norma określa podstawowe wymagania dla odzieży ochronnej, takie jak ergonomia (dopasowanie do użytkownika i swoboda
ruchów), nieszkodliwość materiałów (brak substancji toksycznych, alergizujących), trwałość oraz oznakowanie
(etykiety z informacją o producencie, rozmiarze, konserwacji). Jest podstawą dla innych norm szczegółowych
PN-EN ISO 20471 – Odzież o intensywnej widzialności
Norma określająca wymagania dla odzieży ostrzegawczej używanej w miejscach, gdzie wysoka widoczność jest kluczowa (np. drogi, place budowy). Odzież spełniająca tę normę zwiększa bezpieczeństwo w dzień i w nocy.
PN-EN 343 – Ochrona przed deszczem i wilgocią
Norma opisuje odzież wodoodporną i oddychającą, stosowaną w trudnych warunkach pogodowych. Testuje się odporność
na przenikanie wody (klasy 1-4) oraz przepuszczalność pary wodnej (oddychalność, klasy 1-4). Idealna dla pracowników
na zewnątrz, np. w rolnictwie czy budownictwie.
PN-EN ISO 11612:2015 – Odzież chroniąca przed ogniem i ciepłem
Odzież spełniająca tę normę chroni przed krótkotrwałym kontaktem z ogniem, promieniowaniem cieplnym, rozpryskami gorących cieczy czy kontaktem z gorącymi powierzchniami.
PN-EN ISO 11611:2015 – Odzież ochronna dla spawaczy
Zapewnia ochronę podczas spawania i pokrewnych procesów. Chroni przed iskrami, odpryskami metalu oraz ogniem, minimalizując ryzyko poparzeń.
PN-EN 1149-5:2018 – Ochrona antystatyczna
Używana w przemyśle elektronicznym i strefach zagrożonych wybuchem (np. petrochemia). Zapobiega gromadzeniu ładunków elektrostatycznych, które mogą wywołać iskrę. Materiały muszą spełniać wymagania rozpraszania ładunków zgodnie z normą.
EN 14404 – Nakolanniki ochronne
Dotyczy odzieży roboczej z wbudowanym systemem ochrony kolan. Zapewnia komfort i bezpieczeństwo podczas długotrwałej pracy w pozycji klęczącej.
PN-EN 14058 – Odzież chroniąca przed umiarkowanym zimnem
Chroni przed chłodem w temperaturach od -5°C wzwyż (np. w magazynach chłodniczych). Określa izolacyjność termiczną,
przepuszczalność powietrza i opcjonalnie wodoodporność. Nie dotyczy ekstremalnych mrozów
EN 17353:2020 – Odzież w sytuacjach o umiarkowanym ryzyku
Norma dla odzieży zwiększającej widoczność w warunkach umiarkowanego zagrożenia (np. praca przy słabym oświetleniu).
Łączy elementy ostrzegawcze (paski odblaskowe) z komfortem noszenia, bez wymogów tak rygorystycznych jak w PN-EN ISO
20471.
Środki Ochrony Indywidualnej – ROZPORZĄDZENIE
Środki ochrony indywidualnej są to urządzenia lub wyposażenie przewidziane do noszenia bądź trzymania przez pracownika w celu ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń, które mogą mieć wpływ na jego zdrowie lub bezpieczeństwo podczas pracy.
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/425
Wprowadza podział środków ochrony indywidualnej na trzy grupy pod względem ich przynależności do kategorii ryzyka związanego z ich użytkowaniem oraz ustala różne procedury oceny zgodności dla poszczególnych grup tych środków.
W rozporządzeniu zdefiniowano grupy środków ochrony indywidualnej przyporządkowane do kategorii najmniejszego i największego ryzyka.
Środki Ochrony Indywidualnej – KATEGORIE OCHRONY
KATEGORIA I
dotycząca najmniejszego ryzyka obejmuje środki ochrony indywidualnej o konstrukcji prostej, gdzie projektant zakłada, że ich użytkownik może sam ocenić skuteczność ochrony przed minimalnymi zagrożeniami, których skutki, jeżeli są stopniowo narastające, mogą być łatwo zidentyfikowane przez użytkownika we właściwym czasie.
KATEGORIA II
dotyczy środków ochrony indywidualnej o konstrukcji pośredniej, tzn. takie, które nie należą do I lub III kategorii ryzyka, a więc, między innymi, hełmy przemysłowe, gogle i okulary ochronne oraz rękawice, buty i odzież, chroniące np. przed zagrożeniami mechanicznymi, odzież ostrzegawcza, odzież dla spawaczy.
KATEGORIA III
dotycząca największego ryzyka, obejmuje środki ochrony indywidualnej o konstrukcji złożonej, przewidziane do ochrony przed zagrożeniem życia lub zagrożeniami, które mogą powodować poważne i nieodwracalne uszkodzenia zdrowia, a których skutków działania użytkownik nie może stwierdzić dostatecznie szybko.